محمد جواد جاوید
فصل های کتاب:
فصل اوّل: بایسته های مقدماتی تحقیق
فصل دوم: نقشه راهنما و طراحی چرخه تحقیق
فصل سوم: شیوه های ارجاع دهی و تنظیم کتابنامه
فصل چهارم: شیوه تدوین پایان نامه
فصل پنجم: اصول عملی نگارش مقاله علمی
فصل ششم: جستجوی اینترنتی و ابزارهای نوین تحقیقی
فصل هفتم: راهنمای ارائه مقاله به صورت پوستر
امین جعفری
بخش های اصلی کتاب
خواندن حقوق،
نگارش حقوقی،
پاسخ به سؤالات حقوقی،
نگارش پیشرفته حقوقی،
ارائه کلاسی.
رسانه های عمومی در کشورهای مختلف، با سرعت نزدیک به نور از به روزترین فناوری ها استفاده می کنند. محتواهای جذاب و تاثیرگذاری را به مخاطبان عرضه می نمایند تا از یکدیگر پیشی گیرند. وضعیتی که قوانین متناسبی برای آنها وجود ندارد.
زمانی برای نشان دادن پیشرفت انسان، وضعیت او را با زمان بی قانونی و آسیب های هرج و مرج مقایسه می کردند. اکنون در نهایت پیشرفت تجهیزات، مسائلی در رسانه های عمومی مطرح است که غالب آنها یا قوانین متناسبی ندارند یا بدون قانون هستند.
از سویی علم انسان هر لحظه به خطای خود در گذشته اعتراف می کند. با این وضعیت آیا سرعت چنین علمی به سرعت رسانه ها می رسد تا قوانینی وضع نماید؟ قوانینی که حافظ حقوق انسان ها باشد؟
قانونگذاران کشورها، چقدر زمان لازم دارند تا به خطاهای خود در قوانین مرتبط با وظایف رسانه ها پی ببرند و قوانینی با کمترین خطا تصویب نمایند و در عین حال از مسائل جدیدی که پیش می آید عقب نمانند؟
علم انسان با چنین ویژگی در کنار قوانین پایه ای که از آیات و روایات بر می آید، توانی می یابد که نه تنها از رسانه ها جا نخواهد ماند که با به هوش بودن خواهد توانست برای اتفاقات قابل پیش بینی در عرصه رسانه، قوانینی را تدوین نماید.
این توانایی، علم در هر دو عرصه رسانه و فقه و همچنین کاردان بودن با توان تطبیق است.
مریم قاسمی
امانوئل دوریو
آنیس گرانشه
قواعد پراکنده و همچنین متناقضی برای حل مسائل مربوط به رسانهها در کشورها مطرح است؛ صفحه 51.
«آزادی اطلاع‌رسانی» (Liberté Information)؛ آزادی انتشار فرآوردههای فکری در میان مخاطبان وسیع رسانههای عمومی است و بیش از «آزادی مطبوعات» (Liberté de l'Information)، طرف توجّه قرار گرفته است. «آزادی مطبوعات» به معنای خاص آن فقط نشریات دورهای را در برمیگیرد. از عناصر تشکیل دهندۀ «آزادی اطلاع‌رسانی»، این است که محدودیتهای اعمال این آزادی باید به موجب قانون مشخّص شوند. با توجّه به مسئولیتهای رسانههای عمومی در برابر فرد و جامعه، در ضرورت محدودیتهای این آزادی، اتّفاق نظر وجود دارد. امّا براساس نظریۀ آزادیگرایی، محدودیتهای کم و بیش وسیع و شدید آزادی مذکور، فقط باید از راه تصمیم قانونگذار ناشی شوند و در متنهای قوانین، تصریح شود.
حقوق ارتباطات
کاظم معتمدنژاد و رؤیا معتمدنژاد
از کودک تا بزرگسال،
از صبح تا لحظه خواب در تراکم اطلاعات سطحی رسانه ها هستند
بدون اینکه فرصت تحلیل داشته باشند،
در حالی که انسان یک جمله که میشنود باید بداند:
جایگاهش کجاست؟
چه معنایی دارد؟
چه آثاری بر آن مترتب است؟
ولی از آنجایی که در معرض اطلاعات بی اساس (منظور غیرفکری؛ هر چند راست) است،
دیگر فرصت فکر کردن و تحلیل ندارد
تا جایی که خنثی میشود
و قدرت تفکر نخواهد داشت، فکر کردن از یادش می رود،
و این رویه ملکه اش میشود.
نوع گزینش مخاطب
در فیلم و تصویری که می‌بیند،
صدا و موسیقی که میشنود،
قلم و متنی که میخواند،
در سطح ارزشمندی تولید رسانه ای موثرست؛
موثر در پاسخ به نیازهای حقیقی مخاطب.
نتیجه ارضای هوشمندی مخاطبان، مشاهده محتوای ارزنده ترست.
سنجه تفکر با همراهی نمودن هوشمندی مخاطب، غنی ترین به روز آوریها را هدیه می دهد.
