آزادی اطلاع‌رسانی

«آزادی اطلاع‎رسانی» (Liberté Information)؛ آزادی انتشار فرآورده‎های فکری در میان مخاطبان وسیع رسانه‎های عمومی است و بیش از «آزادی مطبوعات» (Liberté de l'Information)، طرف توجّه قرار گرفته است. «آزادی مطبوعات» به معنای خاص آن فقط نشریات دوره‎ای را در برمی‎گیرد. از عناصر تشکیل دهندۀ «آزادی اطلاع‎رسانی»، این است که محدودیت‎های اعمال این آزادی باید به موجب قانون مشخّص شوند. با توجّه به مسئولیت‎های رسانه‎های عمومی در برابر فرد و جامعه، در ضرورت محدودیت‎های این آزادی، اتّفاق نظر وجود دارد. امّا براساس نظریۀ آزادی‎گرایی، محدودیت‎های کم و بیش وسیع و شدید آزادی مذکور، فقط باید از راه تصمیم قانونگذار ناشی شوند و در متن‎های قوانین، تصریح شود. 

حقوق ارتباطات

کاظم معتمدنژاد و رؤیا معتمدنژاد 

اهمّیت مسئولیت رسانه

مشاهده

رسانه مجال تفکر به انسان‌ نمی‌دهد

از کودک تا بزرگسال، 

از صبح تا لحظه خواب در تراکم اطلاعات سطحی رسانه ها هستند

بدون اینکه فرصت تحلیل داشته باشند،

در حالی که انسان یک جمله که میشنود باید بداند:

جایگاهش کجاست؟ 

چه معنایی دارد؟ 

چه آثاری بر آن مترتب است؟ 

ولی از آنجایی که در معرض اطلاعات بی اساس (منظور غیرفکری؛ هر چند راست) است،

دیگر فرصت فکر کردن و تحلیل ندارد

تا جایی که خنثی میشود 

و قدرت تفکر نخواهد داشت، فکر کردن از یادش می رود،

و این رویه ملکه اش می‌شود.