«آزادی اطلاع‎رسانی» (Liberté Information)؛ آزادی انتشار فرآورده‎های فکری در میان مخاطبان وسیع رسانه‎های عمومی است و بیش از «آزادی مطبوعات» (Liberté de l'Information)، طرف توجّه قرار گرفته است. «آزادی مطبوعات» به معنای خاص آن فقط نشریات دوره‎ای را در برمی‎گیرد. از عناصر تشکیل دهندۀ «آزادی اطلاع‎رسانی»، این است که محدودیت‎های اعمال این آزادی باید به موجب قانون مشخّص شوند. با توجّه به مسئولیت‎های رسانه‎های عمومی در برابر فرد و جامعه، در ضرورت محدودیت‎های این آزادی، اتّفاق نظر وجود دارد. امّا براساس نظریۀ آزادی‎گرایی، محدودیت‎های کم و بیش وسیع و شدید آزادی مذکور، فقط باید از راه تصمیم قانونگذار ناشی شوند و در متن‎های قوانین، تصریح شود. 

حقوق ارتباطات

کاظم معتمدنژاد و رؤیا معتمدنژاد