«آزادی اطلاعرسانی» (Liberté Information)؛ آزادی انتشار فرآوردههای فکری در میان مخاطبان وسیع رسانههای عمومی است و بیش از «آزادی مطبوعات» (Liberté de l'Information)، طرف توجّه قرار گرفته است. «آزادی مطبوعات» به معنای خاص آن فقط نشریات دورهای را در برمیگیرد. از عناصر تشکیل دهندۀ «آزادی اطلاعرسانی»، این است که محدودیتهای اعمال این آزادی باید به موجب قانون مشخّص شوند. با توجّه به مسئولیتهای رسانههای عمومی در برابر فرد و جامعه، در ضرورت محدودیتهای این آزادی، اتّفاق نظر وجود دارد. امّا براساس نظریۀ آزادیگرایی، محدودیتهای کم و بیش وسیع و شدید آزادی مذکور، فقط باید از راه تصمیم قانونگذار ناشی شوند و در متنهای قوانین، تصریح شود.
حقوق ارتباطات
کاظم معتمدنژاد و رؤیا معتمدنژاد